Nieuwe Elite

Ik ben niet bang dat Nederland een politiestaat wordt maar de tekenen worden wel steeds talrijker.

Ook heb ik geen angst dat Nederland straks geregeerd wordt door een nieuwe elite, als denk ik wel dat die zich al aan het vormen is. De wereld is veranderd sinds mijn geboortejaar, 1963, en de politiek ook. Decorum is vervallen en verantwoording afleggen lijkt schaars te worden. In mijn pamflet laat ik mijn visie zien.

Er gebeuren op politiek een aantal dingen, sommige goed andere goed fout. Mijn idee daarover.

Ik maak me geen zorgen maar er moet wel wat veranderen.

Mijn veranderingen.

Stel jij mocht twee jaar doen met dit land wat jij zou willen. Voor een tijdje is de democratie uitgeschakeld en is jouw wil wet. Wat zou jij dan veranderen en waarom. In dit schrijven laat ik zien welke vier dingen ik direct wil veranderen en vertel ik waarom. Mijn veranderingen gaan ver. De benoemde burgemeester, dierproeven, referenda en het bijzonder onderwijs. Deze vier wil ik direct veranderen maar er zijn er meer.

Kindermishandeling. Het kent vele vormen. Kinderen worden misbruikt, geslagen en ingezet als wisselgeld bij scheidingen. Kinderen worden voorgelogen op school.

Hoe lang gaan we nog door met wat we nu doen. We staan samen zij aan zij in de strijd tegen Corona. Waarom staan we niet altijd zij aan zij, waarom laten we nog zo veel doorgaan dat het stoppen meer dan waard is.

Waarom de één wel en de ander niet.

De AOW leeftijd staat onder druk net als de pensioenfondsen.  Het wordt steeds duidelijker dat als je straks nog wat wil kunnen op financieel gebied dat jij het zelf moet doen. Echter sparen bij een bank levert niets meer op.

Hoe doen de rijke dat eigenlijk en wat kunnen wij daarvan leren.

Ik probeer een mogelijke oplossing te geven voor een aanvulling op je pensioen en antwoord te geven op de vraag hoe rijke het doen en wat we ervan kunnen leren.

Is de toekomst te voorspellen? Nee, is de toekomst te beïnvloeden, JA.

Draaien we met zijn alle niet een heel klein beetje door. Het lijkt wel of steeds meer consumeren en steeds meer hebben de norm is geworden. We werken ons in de schulden om maar te voldoen aan het ideale plaatje.

We zitten in een economische crisis en daar moeten we zo snel mogelijk weer uitkomen. Het is nu zinvol om onze eigen financiële positie te verstevigen.

We gaan straks voetballen in Qatar. Het wereldkampioenschap voetbal wordt gehouden in de min voor de hand liggende locatie. Slavernij en extreme temperaturen. Maar we kijken braaf de ander kant op.

Ondanks de 6500 doden, ondanks de mensenrechten schending, ondanks alles gaan we toch naar Qatar. Boycotten komt niet eens bij ons op. Daar zijn wij niet zo van.

De zomer is weer bijna voorbij. Straks barst hij weer los, de Discussie.

Eindelijk we hebben weer een regering. Een nieuwe, hoewel erg nieuw ook weer niet. De partijen blijven dezelfde.